با سلام !

 و عرض پوزش از تاخیر در کتابت

چندی پیش با یکی از دوستان دوران دانشکده ام که اکنون در دانشگاه استاد است در مورد ژاپن و عجایب ان تلفنی صحبت می کردم از من خو ا ست که در باره ی تعلیم وتربیت ژاپن برای دانشجویان سخنرانی کنم. موضوع بحث هم این شد:

                                 *آموزه های دینی در تعلیم وتربیت ژاپن*

من این بحث را خیلی دوست دارم .دلم می خواهد گوشهای شنوایی را پیدا کنم وبرایشان حرف بزنم بشرطی که بفهمندوبتوانند کاری انجام دهند .راستش را بخواهید در مدت زندگیم در ژاپن روی این موضوع خیلی کار کردم و خون دل خوردم از مراکز تربیتی انها عکس وفیلم گرفتم .انقدر از صحنه های عبرت آمیز عکس می گرفتم که بعضی اوقات با اعتراض ژاپنی ها روبرو می شدم.آخر و قتی  آموزش های این مردم رابرای کودکان ونوجوانانشان میدیدم دلم برای مردم ایران می سوخت  که آموزش وپرورش ما چه کارها  میتواند بکندونمی کند ویا اساسا بلد نیست که انجام دهد...!چطور میشود که در ژاپن بچه ها از کودکی یعنی از سن 3 یا 4 سالگی تحت تربیت قرار میگیرند ودرس زندگی رابه انها میامو زند.

باور کنید هر 5یا 6 دانش اموز ژاپنی یک مربی دارند.آنها را رها نمیکنند.وبطور مستقیم وغیر مستقیم انها را زیر نظر دارند.آنقدر برنامه های آموزشیشان جذاب -متنوع -خلاق وپرکار است که بچه ها با علاقه انرا می پذیرند.   ودر نهایت افرادی باادب -احترام گذار-متعهد -با مسئولیت-منظم و...بار می ایندواینگونه است که انسان به یاد فرمایشات قران واهل بیت عصمت وطهارت در مورد اهمیت تعلیم وتربیت واهتمام به ان بخصوص در دوران کودکی و نوجوانی میافتد و واقعا جای حسرت داردکه:

     جهان کفر به این مهم بها داده است وما که داعیه اسلام را داریم از ان غافل مانده ایم.

 اما دستورامید بخش دین متعالی اسلام که روح انسان را آرام میکند این است که:

1- ناامیدی کفر است ویک مسلمان نباید آن را در وجود خود راه دهد.که مبادااین حالت باعث شود که در انجام ارزشها وخوبیها کوتاه بیاید.

2- به فرموده قرآن:* اگر یک انسان را زنده کنی گویا همه انسانها را زنده کردی .اگر یک نفر را میراندی....* پس وظیفه سنگین است وباید در راه انسان سازی تلاش کرد.

 خلاصه درد سرتان ندهم به لطف الهی در مورد موضوع دکر شده برای دانشجویان سخنانی ایراد کردیم که مورد توجه وشگفتی ان عزیزان واقع شد. اگر توفیقی باشد گوشه هایی از ان را در فرصت مناسب به عرض شما خوبان خواهم رساند.

با تشکر از شما که حوصله کردید ولحظاتی را با ما گذراندید.

                                                                    شاد وسربلند باشید

 نوشته شده توسط سیده نرجس دستغیب در یکشنبه 85/3/14 و ساعت 7:35 صبح | نظرات دیگران()

                                        به نام خدای زیبایی ها  
  با سلام وعرض تبریک به مناسبت آغاز امامت منجی عالم بشریت مهدی موعود علیه السلام!

صفحه اول سفرنامه را به تناسب این ایام به بهار اختصاص میدهیم واز جلوه های این فصل درتوکیو برایتان مینویسیم. پس بار سفر را ببندید ودقایقی را باما باشید.

بهار در توکیوودیگر شهر های ژاپن یکی شاهکارهای خلقت است. در ماه اپریل (حدودا  نیمه ماه فروردین) درختان شهرجامه ی سفید شکوفه های بهاری را بر تن میکنند. پوشش طبیعت انقدر دیدنی است که مردم را به کوچه وخیابانها میکشاند تا از این همه طراوت و زیبایی لذت ببرند.

مردم ژاپن که علاقه وصف ناپذ یری به درخت ودرختکاری دارند ، شهر را طوری آ راسته اند  که هر فصل سال اعم از زمستان سرد تا تابستان گرم یک نوع گل وگیاه خاص  زینت بخش ان باشد .برای فصل بهار نیز از سالیان پیشین درختان گیلاس را درهمه جای شهر (پارکها – کوچه ها وخیابانهاو..)کاشته اند .تا در فصل بهارخود نمایی کند ،این درختان بلند قامت که ثمره ای نداشته و فقط شکوفه میدهد  ساکورا نامیده میشود. در این ایام مردم جشنی به نام  ساکوراماتسوری گرفته وباشادی وغرور شکفتن شکوفه ها را جشن میگیرند.

یکی از جلوه های زیبای ساکورا پارک امپراطوری است . کاخ امپراطور قلعه بسیار بلندی است که چهار طرف ان خندقهای بزرگ پر از آ ب فرا گرفته است. وبا پل نسبتا پهنی با بیرون ارتباط برقرار می کند. درپیرامون آن پارکهائی است که بخشی از درختان انها در دو  سمت آبهای اطراف سر درگریبان هم  وهمه جا را باشکوفه های بهاری سفید پوش کرد اند که جداً دل انگیز است...!

                                   اما با این همه زیبایی دریغ ازعطر وبویی ...!

بله جالب است که شکوفه ها با این همه زیبایی عطر آگین نیستند.وبوی عطری از انها به مشام نمی رسد . واز این نظر اصلا قابل مقایسه با بهار نارنج شیراز که عطر دل انگیز آن آدمی را سر مست میکند نیست.دوستی می گفت: 

                                "" اینان(ژاپنیها) عطر ولایت را ندارند"

وما از این عطر الهی بهره مند هستیم وبه ان افتخار میکنیم واز صاحب امروز مدد می طلبیم که کمکمان کند تا  قدراین نعمت الهی  را بدانیم وحق آن را ادا کنبم."

                         چند سؤال:

آیا تا به حال جشنی به نام بهار نارنج داشته ایم ...؟

آیا میدانیم گل زعفران این طلای سرخ کی بارور می شود...؟        و

آیا به دیگر زیبایی های خاک وطن فکر کرده ایم واز خداوند که این همه نعمت را به ما  عطا کرده سپاس گزار بوده ایم؟

                                          شما بگویید.

                                                                                 موفق  سر بلند باشید      

 نوشته شده توسط سیده نرجس دستغیب در شنبه 85/1/19 و ساعت 12:0 صبح | نظرات دیگران()